Hydraulika siłowa

Hydraulika siłowa, to ogólna nazwa dziedziny hydrauliki obejmująca przekazywanie energii hydraulicznej przy pomocy nośnika jakim jest ciecz hydrauliczna (olej hydrauliczny). Jest to jeden z najlepszych znanych sposobów transferu energii (ciśnienia) z punktu zasilania (pompa hydrauliczna) poprzez przewody hydrauliczne do odbiorników (siłowniki, silniki hydrauliczne, cylindry hydrauliczne) pozwalający na uzyskanie dużych sił (momentów) w odbiornikach przy zachowaniu stosunkowo małych rozmiarów całego układu. Wykorzystanie cieczy do napędu maszyn ma długą historię, czego przykładem mogą być tzw. koła wodne napędzające młyny, jednak dopiero odkrycie przez Pascala, że podniesienie ciśnienia cieczy, w wyniku siły zewnętrznej, powoduje jego proporcjonalny przyrost w każdym innym punkcie pozwoliło na wykorzystanie ciśnienia przenoszonego przez ciecz na szerszą skalę. Praktyczne zastosowanie tego odkrycia miało miejsce w XVIII wieku, kiedy to zbudowano pierwszą prasę hydrauliczną. Na szerszą skalę hydraulika siłowa została wykorzystana w przełomie XIX i XX wieku, kiedy to układy wykorzystujące olej hydrauliczny pojawiły się w ówczesnych samochodach. Najważniejszym impulsem rozwoju tej technologii była II Wojny Światowej, kiedy zapotrzebowanie na wydajne systemy obrotu, unoszenia i pozycjonowania masywnych elementów takich jak wieże artyleryjskie okrętów i lufy dział czy też otwierania i zamykania podwozi w samolotach gwałtownie wzrosło. Obecnie tego typu układów używa się praktycznie wszędzie tam, gdzie wymagana jest duża przenoszona siła oraz precyzja sterowania, przez co oferta hydrauliki siłowej jest obecnie bardzo bogata.